ειναι δεκαπενταυγουστος και με εχει φαει το σπιτι.νιωθω οτι το σωμα μου εχει μπει σε απεργια και αρνειται να κινηθει σε μερος μακρια απο τη θαλασσα.περιμενω να μπουν τα λεφτα αυριο για να παρω τα πανω μου.τοσες μερες αφραγκη και μονη με παρεα τη συγκατοικο η οποια ειναι κλεισμενη στο δωματιο της ολη μα ολη μα ολη τη μερα καπου εκει εγινα σκια του εαυτου μου.το συχαινομαι αυτο το πραγμα.
ο ρ.μου λεει να παω απο το σπιτι του την επομενη φορα που θα παει να τους δει.πως να του εξηγησω ομως πως δε μπορω να προσποιουμαι σε οικογενειακα καθωσπρεπει τραπεζια ,ειδικα αμα η οικογενεια ειναι οικογενεια μονο στα χαρτια.νιωθω και ενοχες απο πανω γιατι αισθανομαι ετσι.και αντε να του εξηγησω οτι συχαινομαι το φαι της μανας του,η γυναικα εχει 4 παιδια αλλα να μαγειρευει ενα απλο φαι δεν εμαθε...αυτα παθαινεις αμα καταγεσαι απο ελλαδα και μανα που ξερει να μαγειρευει...
θελω να παω στη θαλασσα.στο νησι θα εχουμε μελτεμια τωρα.θα ειχα παει εχτες στην αγιασσο με τα ποδια.σημερα θα ξυπνουσα κατα το απογευμα και θα βγαιναμε εξω να τα πιουμε προς χαρην των εορταζουσων.
και νευριαζω γιατι εδω κανεις δε καταλαβαινει γιατι κανω ετσι...μαλακα ενα θα σου πω...αμα δε ζησεις καλοκαιρι στο νησι δε ξερεις τι παει να πει καλοκαιρι...δε ξερεις...
μετραει πλεον ο καιρος αντιστροφα για την φυγη μου.και αν και φανταζουν ολα ομορφα φοβαμαι πολυ.που παω τι κανω;σε μια εποχη που ολοι φευγουν εξω εγω τι σκατα κανω και γυριζω μεσα;ας ειναι.
σημερα θα μαγειρεψω μακαρονια με κυμα...και επιτελους θα παω για ενα καφε να με δει ο ηλιος.
και σου υποσχομαι απο αυριο θα σταματησω να γκρινιαζω ετσι.
ΚΑΛΟ ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟ ΕΥΧΟΜΑΙ ΟΛΟΨΥΧΑ ΣΤΟΥς ΕΟΡΤΑΖΟΝΤΕΣ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΕ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΕ ΕΜΑΣ ΠΟΥ ΦΕΤΟΣ ΜΕΙΝΑΜΕ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ ΜΕΧΡΙ ΝΕΩΤΕΡΑΣ ΔΙΑΤΑΓΗΣ.
ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΤΟ ΜΕ ΡΕΓΟΥΛΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου