πολυειπωμένο θέμα το σημερινό.
σήμερα χάρηκα την πρώτη μου αργία λόγω τριών ιεραρχών.να σου πώ απο το να τρέχω στις διάφορες υπηρεσίες καλήτερα.

δέ θέλω να κολλάω σε στερεότυπα.γενικά δε μου αρέσει.αλλά είναι απίστευτο το κόντραστ ανάμεσα στα διαφόρων ειδών δημοσίων υπαλλήλων.σαν το κόντραστ των ελλήνων.απο τη μία αυτοί που επειδή ξύπνησαν στραβα ,τους ήρθε περίοδος κτλ θα σου γαμήσουν τη μέρα απο την άλλη αυτοί που εντελώς ανιδιωτελώς σε εξυπηρετούν με τον καλήτερο τρόπο.χάος.απο κεί που νιώθεις παρείσακτος ξαφνικά νιώθεις ζεστασιά.τι όμορφα.

η ανέκφραστη του μητρώου του ίκα.

έρχεται η σειρά μου και εξηγώ τι θέλω.πρίν απο μένα ένας κύριος την είχε βάλει τις φωνές γιατι κολυσιεργούσε και τον καθηστερούσε.η δε του έδινε σαφείς οδηγείες.δεν έδωσα βάση.ανέκφραστη παίρνει στα χέρια της τα χαρτιά μου.τα κοιτάζει μια αυτά και μια εμένα με μια έκφραση αηδίας και οργής ταυτόχρονα.της φαίνεται σχεδόν απίστευτο οτι τα έχω φέρει όλα.αλλα ανακτά το χαμόγελο της.ο λογαριασμός που της έδωσα δεν είναι στο όνομα μου.δε δέχεται κουβέντα.δε δίνει καμία λύση.βγήκε νικήτρια.σε τί δε θα σχολιάσω.μετα απο μένα έβαλε μια γιαγια 85 χρονών με τρεμμάμενα χέρια να γράψει μόνη της μια υπεύθυνη δήλωση.την χιλιοπαρακάλεσε η γιαγια γράψτε τη μου εσείς και να υπογράψω μόνο δε μπορώ να γράψω τίποτα αυτή.κοντό μαλλί κρεμασμένο στήθος και μάυροι κύκλοι μεγαλήτεροι απο τις κόρες των ματιών.δυστυχισμένη όσο δε πάει.όταν ξαναγύρησα ξανάκοψα χαρτάκι.τελικά βγήκε ο αριθμός μου δίπλα.το ταμείο της λεγάμενης αδειάζει.με κοιτάζει.της λέω προτιμώ να περιμένω τη σειρά μου.ξεφύσηξε και πήγε για τσιγάρο.καθώς έφευγε οι παρεβρισκόμενοι τη στόλιζαν ψυθηριστά.άντε και γαμήσου.σε 5 λεπτά είχα τελειώσει.

φτάνω στο γράφείο νο2.η κοπέλα με χαιρετά εγκάρδια.μου λέει να κάτσω.μελετάμε τα χαρτιά μαζί.μου λέει όλα εντάξει.μου βγάζει φωτοτυπίες όλα τα έγγραφα που χρειάζομαι χωρίς να της το ζητήσω. τρέχει χτυπάει πόρτες μιλάει σε κόσμο "καιγόμαστε" λέει στους ιθύνοντες ανιδιοτελώς.θα μπορούσε να είναι σαν την άλλη."δεν έχετε αυτο καλημέρα σας" αλλα όχι.καμία σχέση.

φτάνω στον οαέδ έδεσσας 2.10.οι ώρες υποδοχής έχουν περάσει εδω και 10 λεπτά.το θερμόμετρο του κινητού μου δείχνει μείον 2.τα στόρια έχουν κατέβη μέν αλλα απο μέσα όλοι φαίνονται στα γραφεία τους.είμαι μόνη μου.χτυπάω την πόρτα.ένας κύριος μεσόκοπος με "κόβει" απο πάνω ως κάτω.δε του έκανα.μου λέει όχι.σας παρακαλώ έχω έρθει απο θεσσαλονίκη του λέω μου λέει όχι θα έρθεις αύριο.σκατοκαριόλης.και να σου πώ κάτι.μπορεί να πείς τώρα οτι και στο εξωτερικό θα κάνανε το ίδιο.συμφωνώ.θα το κάνανε.αλλα στο εξωτερικό έχουν προβλέψει και το να σου δίνουν εναλλακτικές.ιντερνετ φαξ.κάτι.αλλα τί να σου κάνουν τόσοι δυστυχισμένοι μαζεμένοι εκει μέσα.

μου έκανε τρομερή εντύπωση.γιατί τόση μυζέρια και δυτυχία.βρίσκει μετά ο κόσμος και λέει και παίρνει και την μπάλα η δεύτερη που στην τελική τρέχει πάνω κάτω.κρίμα

ρε παιδιά τι κρύο είναι αυτό;

θέλω να νιώσω ξανά έτσι.....