σημερα πηγα να κανω μαθημα πιανου (ο θεος να το κανει) και μετα το τελος του μαθηματος ακουγα μια κοπελα που εκανε μαθημα τραγουδιου σε διπλανη αιθουσα.η καθηγητρια μια πολυ νεα κοπελα γυρω στα 30 35 με πολυ θετικη αυρα και παρα πολυ ωραια φωνη.και πολυ accurate στο μαθημα της.χιλιοστο λαθους δεν αφηνε απροσπεραστο.ουτε τσαπατσουλιες ουτε τιποτα.αυτο χρειαζομαι σκεφτηκα.και αυτο δε το εχω αυτη τη στιγμη.γιατι καλα τα μαθηματα που κανω με τον καθηγητη μου αλλα αυτος το εχει πει ο ανθρωπος με την οπερα εχει οτι σχεση εχω εγω με το πιανο.αυτο που λες χρειαζομαι.και αυτο με εβαλε σε αλλες επιπροσθετες σκεψεις που θα τις γραψω τωρα που ειναι ακομα φρεσκο πραγμα πριν κρυφτουν στο μυαλο μου και στα θελω των αλλων.δε λεω το timing ειναι πολυ καλο αλλα μηπως φωνητικα το βιαζομαι λιγο για μεταπτυχιακο;δε θελω να παω και να κανω απλα κατι μετριο.θελω κι εγω accurate προετοιμασια.και χωρις accurate καθοδηγηση δε λεει.θα της μιλησω να με ακουση παντως να μου πει και μια δευτερη γνωμη.ισως και ναι ειναι καλητερα ετσι γιατι πρεπει να τελειωσω και μια σχολη τωρα.μη τα κανω ολα μαζι και στο τελος και δε κανω τιποτα και μου αποβει ψυχοφθορο.ειδαμε και παθαμε να την βγαλουμε τη φωνη προς τα εξω και να χαλαρωσουμε μη το γαμησουμε τωρα στα τελειωματα με επιπολαιοτητες....