και στο παρελθον ειχα αναφερθει για το ποσο κακοτροποι μπορουμε να γινουμε εμεις οι ανθρωποι σε σχεση με τα ζωα...αυτο γιατι τωρα που ειναι καλοκαιρι πραγματικα οι φιλοζωηκες που εχω στο facebook και απο ελλαδα και απο πορτογαλια εχουν τρελλαθει να σπαμαρουν αγγελιες για ζωα που βρεθηκαν σε ραντομ σημεια η καταγγελειες για κακομεταχειριση.αρχισα να διαβαζω διαφορα ποστ σε διαφορα φιλοζωηκα φορουμ και να ανακαλω γεγονοτα του παρελθοντος.

η μανα μου παντα ειχε τη γνωστη καραμελα οτι δε της αρεσουν τα ζωα γιατι αφηνουν τριχες και βρωμιες...
αυτο δεν εμποδισε τον πατερα μου οταν ειμασταν εγω 6 και η αδερφη μου 8 να μας φερει απο την αθηνα ενα μικρο σκηλακι τον τομι.το ειδε στη βιτρινα του αρεσε και το πειρε...η μανα μου εξωφρενων..εμεις το θελαμε βεβαια γιατι ειμασταν μικρες και αγαπουσαμε τα ζωα...το σκυλακι εκανε το λαθος να κατουρησει στο σπιτι.αυτο ηταν.με συνοπτικες διαδικασιες μεταφερθηκε στην αυλη της θειας μου οπου τοτε ειχαμε και κοτες κουνελια.επρεπε να μενει δεμενος γιατι φοβοντουσαν οτι θα παει στο κοτετσι..μετα απο 2 3 χρονια οταν η φαρμα δεν υφιστατω πια ο πατερας μου τον πειρε και τον ειχε στην οικοδομη που χτιζαμε.εκει τουλαχιστον ηταν ελευθερος.τον επισκεπτομασταν καθε μερα.τελικα ενα χρονο πριν παμε μονυμα στο καινουριο σπιτι τα ιχνη του χαθηκαν.τωρα πιθανολογω οτι φωλιαστικε και δεν μας το ειπανε τοτε για να μη στεναχωρεθουμε καθωτι η περιοχη μας ακομα και σημερα ειναι γνωστη ανα την ελλαδα για τις φωλες που πεφτουν.
οταν πηγαμε να μεινουμε μονυμα πια μας δωσανε ενα αλλο σκηλακι.εκεινο ηταν κανισακι ,η πεγκυ μας.η πεγκυ ειχε κατι το περιεργο.ηταν παρα πολυ φοβισμενη.παρολο που ηταν σχετικα μικρη 1 χρονου της ελειπε αυτη η ξεγνοιασια.καθοτανε στο μπαλκονι δεμενη το βραδυ και λιτη μεσα στη μερα γιατι δε το κουνουσε ρουπι απο κει.στο σπιτι μεσα φοβοτανε να μπει.πιθανολογω οτι το ζωο ειχε φαει πολυ ξυλο εκει που ηταν.με την αδερφη μου καναμε φιλοτιμες προσπαθειες για να "ζωντανεψει" η πεγκουλα.την πηγαιναμε και βολτα με το λουρακι της.μια μερα τρομαξε απο ενα αυτοκινητο και βγηκε στο δρομο.εκει χτυπηθηκε απο εναν οδηγο ο οποιος ετρεχε πολυ για μεσα στην πολη και δε προλαβε να σταματησει.μολις καταλαβε οτι την χτυπησε μαρσαρε και εφυγε.ειχε μεσα στο αμαξι του και 2 σκηλια.μετα απο μερικες ωρες η πεγκυ εσβησε.η αδερφη μου τρεχοντας την πηγε στο κτηνιατρο τοτε αλλα δεν υπηρχε επλιδα σωτηριας.
σε μερικες ωρες ο πατερας μας μας εφερε ενα αλλο σκυλακι.το ιδιο σκυλακι το ειχα δει επι σειρα ημερων σε βιτρινα πετ σοπ.ηταν ενα αξιαγαπητο πεκινουα σπανιελ.η τερεζουλα μας.οι χαρες που μας εδωσε αυτο το σκυλι ειναι αμετρητες.εκανε 2 γεννες.τα σκηλακια της τα δωσαμε ολα σε γνωστους κυριως κατοικους χωριων.με την τερεζουλα περασαμε 12 υπεροχα χρονια.παρολαυτα στα τελευταια της ενιωσα οτι η μανα μου και ο πατερας μου δε τη φροντισαν οσο θα επρεπε.θυμαμαι γυρισα στ νησι για καλοκαιρι και το σκυλι ηταν μεσα στους ψυλους καθοτι εξοχη.την αμελησαν και δε της εβαλαν το φαρμακο οταν επρεπε.τα πιατακια της βρομικα.τα ρουχα στο σπιτι της χαλια.προσπαθησα να την συμμαζεψω εβαλα τις φωνες στον πατερα μου για το σκυλι και επι τοπου την πηγαμε στο γιατρο οπου εμεινε με ορο για 1 μερα λογω εξαντλησης...εκανε και το κουρεματακι της...τις τελευταιες μερες μονο εγω κατεβαινα να την φροντησω.η μανα μου και ο πατερας μου μου λεγανε οτι δεν αντεχανε να την βλεπουν γιατι τους στεναχωρουσε το οτι γερασε.η τερεζουλα εφυγε 3 μερες πριν φυγω πορτογαλια...η γιατρος μας ειπε οτι αν υπηρχε προλυψη για τους ψιλλους οταν επρεπε αυτο δε θα συνεβαινε.το σπιτακι της ακομα υπαρχει στην αυλη μας 3 χρονια μετα.αλλο σκυλι δεν εχει μπει στο σπιτι.δεν προκειται να τους αφησω γιατι ηταν ανευθυνοι ειδικα στα τελη της ζωης της.εμεις ειμασταν μικρες και δυστυχως η γνωμη μας σε αυτα τα θεματα δε μετρουσε τοσο.αλλα και οι γειτονες /συγγενεις κανανε τα ιδια ακριβως.
οταν τα ξαδερφια μου ηταν μικρα ο θειος μου τους πηγε ενα κουταβι.απο αυτα με το κοντο τρυχωμα που γινονται μεγαλου μεγεθους,ο ξαδερφος μου τον ειπε μικι.ηταν δεν ηταν 3 μηνων.ηρθανε μια φορα σπιτι μας και μας τον φερανε.μερικες μερες αργοτερα εκει που καθομουνα βλεπω απο το τζαμι της εξωπορτας τον μικι να ανεβαινει με προσπαθεια τις σκαλες.ανοιγω την πορτα και τον περνω αγκαλια.ομως οι θειοι δε φανηκαν απο καπου.ο θειος μου αποφασησε να παει να τον παρατησει καπου επειδι "εχεζε το σπιτι" και το σκυλακι βρηκε το δρομο για το σπιτι μας.πρεπει να περπατησε γυρω στα 10 χιλιομετρα το καημενο.τελικα οπως μαθαμε ο θειος εδωσε το σκυλακι σε ενα χωριο σε καποιον.δεν εμαθα ποτε τι απεγινε.μου ραγησε την καρδια παντως.δεν υπαρχει χειροτερο απο την εγκαταλειψη.και ακομα μια φορα περασε απαρατηρητο.
οι γειτωνες ειχαν παρει ενα σκηλακι αγιου βερναρδου.οσο ηταν κουταβακι το ειχανε μεσα στο σπιτι.οσο μεγαλονε εγινε "βρωμιαρης" "εχεζε παντου".το τριχωμα του εγινε χαλια.τελικα το σκηλακι αυτο περασε το υπολοιπο της ζωης του σε ενα χωρο σαν πισω αυλη περιπου 10 αντε 15 τετραγωνικων.ο γειτωνας απο την αλλη μερια εχει 2 σκυλια κλεισμενα σε τεραστια κλουβια 2 3 τετραγωνικων.τα ταιζει μια φορα τη μερα.τα σκηλια δε βγαινουν παρα για κανενα δεκαλεπτο τη μερα.και παει λεγοντας.η λιστα ειναι ατελειωτη.το μοναδικο σκυλι που ειδα να το φροντιζουν σαν πραγματικο μελος της οικογενειας ηταν το σκυλι της πρωτης μου καθηγητριας τραγουδιου.ενα μαλλιαρο κανισακι το οποιο εζησε και στην αμερικη.εγω παντα φωναζα οτι αυτη η συμπεριφορα ειναι λαθος αλλα αισθανομουν φωνη βοωντος εν τη ερημω.και σημερα τα πραγματα δεν εχουν αλλαξει και πολυ.οχι οτι το φαινομενο κακομεταχειρισης των ζωων δεν υπαρχει εδω.αλλα οχι σε αυτο το βαθμο.
μια βολτα στην προκυμαια της μυτιληνης θα σας πεισει.ειναι γεματη απο πανεμορφα σκυλια.σε καθε καφετερια υπαρχουν τουλαχιστον 2 3.ειχα παει θυμαμαι σε μια καφετερια και ηρθαν 2 πανεμορφα σκυλακια μεσαιου μεγεθους με μακρι τρυχωμα το ενα ηταν μαυρο με ασπρο και το αλλο κανελλι.κανενας δε τα εδινε σημασια.οταν συναντηθηκανε τα βλεμματα μας ηρθανε για αγκαλιτσες.την επομενη μερα σε μια αλλη καφετερια ενα σκηλακι με κοντο τρυχωμα μεγαλου μεγεθους και λυπημενη φατσουλα ηρθε διπλα μου.με κοιταξε και εβαλε το προσωπακι του στο μπουτι μου για να τον χαιδεψω.ολοι γυρω κοιτουσαν με απεχθεια.σε μια αλλη φαση περασαμε απο μια παρεα του φιλου μιας φιλης μου.ενας κρατουσε στα χερια του ενα κουταβακι πιτμπουλ.ξερεις απο αυτα που επειδι οι ιδιοκτητες εχουν ψυχολογικα και θεωρουν τα σκυλια αντικειμενα τους κοβουν τα αυτια και την ουρα.το κρατουσε που λες και ηρθε ενα μεγαλητερο σκυλι κλασσικα αδεσποτο το οποιο μαλλον απο περιεργεια πηγε να μυρισει το κουταβι.ο τυπος χωρις κανενα δυσταγμο πατησε μια γερη κλοτσια στο καημενο.δε γυρησε να του πει ουτε ενας "τι κανεις εκει ρε μαλακισμενο;".απαρατηρητο κι αυτο.

νιωθω οτι εχω μεγαλη υποχρεωση σε ολα αυτα τα σκηλακια.για τις γατες οπως ειδες δεν αναφερθηκα καν.αυτες ειναι αλλο μεγαλο κεφαλαιο.

πραγματικα με εκπλησει η τοση μεγαλη αδιαφορια που εχουμε δειξει στο συνολο μας σαν κοινωνια και ως προς το πως φροντιζουν ενα ζωο,τι κανει κανεις οταν συναντησει μια δυσκολια αλλα τι κανουμε για αυτους που εμπρακτα κακομεταχειριζονται τα ζωα (φωλες, ξυλο, εγκαταλειψη).
ποσο απαραδεκτο ειναι να με θεωρουν καποιοι γραφικη που θελω να παρω το γατι μου μαζι στην ελλαδα και να μπω σε αυτη τη διαδικασια απο το να προτυμησω την ευκολη λυση του να το δοσω αλλου η να το παρατησω στο δρομο γιατι "ειναι γατα και η φυση της ειναι εξω".ισως γιαυτο να ειμαι και υπερπροστατευτικη μαζι του.τοσα ζωακια περασαν απο κοντα μου αλλα λιγο αλλα περισσοτερο και παντα ημουν ανυμπορη να κανω κατι.ποτε δεν επαψα ομως να νιωθω οτι ολη αυτη η αντιμετωπιση των "μεγαλων" ηταν λαθος λαθος λαθος!πλεον με τα μεσα που διαθετουμε για πληροφορηση ειναι παρα πολυ ευκολο να βρει κανεις συμβουλες και ολοκληρες κοινοτητες για τα ζωα και την φροντιδα τους.αρα δεν υπαρχει καμια δικαιολογια για αγνοια.αλλωστε οποιος ενδιαφερεται μαθαινει.

μην αδιαφορειτε.μπορει να αποφυγουμε εικονες οπως αυτες:

http://www.facebook.com/media/​set/?set=a.444817329340.249241​.192357654340

http://www.facebook.com/media/​set/?set=a.438865109340.245476​.192357654340

http://www.facebook.com/media/​set/?set=a.433057534340.241620​.192357654340

http://www.facebook.com/media/​set/?set=a.410753844340.189595​.192357654340

http://www.facebook.com/media/​set/?set=a.10150094101184341.2​86521.192357654340

http://www.facebook.com/media/​set/?set=a.429068809340.206863​.192357654340

http://www.facebook.com/media/​set/?set=a.10150159802079341.3​07526.192357654340