Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2012

πολυειπωμένο θέμα το σημερινό.
σήμερα χάρηκα την πρώτη μου αργία λόγω τριών ιεραρχών.να σου πώ απο το να τρέχω στις διάφορες υπηρεσίες καλήτερα.

δέ θέλω να κολλάω σε στερεότυπα.γενικά δε μου αρέσει.αλλά είναι απίστευτο το κόντραστ ανάμεσα στα διαφόρων ειδών δημοσίων υπαλλήλων.σαν το κόντραστ των ελλήνων.απο τη μία αυτοί που επειδή ξύπνησαν στραβα ,τους ήρθε περίοδος κτλ θα σου γαμήσουν τη μέρα απο την άλλη αυτοί που εντελώς ανιδιωτελώς σε εξυπηρετούν με τον καλήτερο τρόπο.χάος.απο κεί που νιώθεις παρείσακτος ξαφνικά νιώθεις ζεστασιά.τι όμορφα.

η ανέκφραστη του μητρώου του ίκα.

έρχεται η σειρά μου και εξηγώ τι θέλω.πρίν απο μένα ένας κύριος την είχε βάλει τις φωνές γιατι κολυσιεργούσε και τον καθηστερούσε.η δε του έδινε σαφείς οδηγείες.δεν έδωσα βάση.ανέκφραστη παίρνει στα χέρια της τα χαρτιά μου.τα κοιτάζει μια αυτά και μια εμένα με μια έκφραση αηδίας και οργής ταυτόχρονα.της φαίνεται σχεδόν απίστευτο οτι τα έχω φέρει όλα.αλλα ανακτά το χαμόγελο της.ο λογαριασμός που της έδωσα δεν είναι στο όνομα μου.δε δέχεται κουβέντα.δε δίνει καμία λύση.βγήκε νικήτρια.σε τί δε θα σχολιάσω.μετα απο μένα έβαλε μια γιαγια 85 χρονών με τρεμμάμενα χέρια να γράψει μόνη της μια υπεύθυνη δήλωση.την χιλιοπαρακάλεσε η γιαγια γράψτε τη μου εσείς και να υπογράψω μόνο δε μπορώ να γράψω τίποτα αυτή.κοντό μαλλί κρεμασμένο στήθος και μάυροι κύκλοι μεγαλήτεροι απο τις κόρες των ματιών.δυστυχισμένη όσο δε πάει.όταν ξαναγύρησα ξανάκοψα χαρτάκι.τελικά βγήκε ο αριθμός μου δίπλα.το ταμείο της λεγάμενης αδειάζει.με κοιτάζει.της λέω προτιμώ να περιμένω τη σειρά μου.ξεφύσηξε και πήγε για τσιγάρο.καθώς έφευγε οι παρεβρισκόμενοι τη στόλιζαν ψυθηριστά.άντε και γαμήσου.σε 5 λεπτά είχα τελειώσει.

φτάνω στο γράφείο νο2.η κοπέλα με χαιρετά εγκάρδια.μου λέει να κάτσω.μελετάμε τα χαρτιά μαζί.μου λέει όλα εντάξει.μου βγάζει φωτοτυπίες όλα τα έγγραφα που χρειάζομαι χωρίς να της το ζητήσω. τρέχει χτυπάει πόρτες μιλάει σε κόσμο "καιγόμαστε" λέει στους ιθύνοντες ανιδιοτελώς.θα μπορούσε να είναι σαν την άλλη."δεν έχετε αυτο καλημέρα σας" αλλα όχι.καμία σχέση.

φτάνω στον οαέδ έδεσσας 2.10.οι ώρες υποδοχής έχουν περάσει εδω και 10 λεπτά.το θερμόμετρο του κινητού μου δείχνει μείον 2.τα στόρια έχουν κατέβη μέν αλλα απο μέσα όλοι φαίνονται στα γραφεία τους.είμαι μόνη μου.χτυπάω την πόρτα.ένας κύριος μεσόκοπος με "κόβει" απο πάνω ως κάτω.δε του έκανα.μου λέει όχι.σας παρακαλώ έχω έρθει απο θεσσαλονίκη του λέω μου λέει όχι θα έρθεις αύριο.σκατοκαριόλης.και να σου πώ κάτι.μπορεί να πείς τώρα οτι και στο εξωτερικό θα κάνανε το ίδιο.συμφωνώ.θα το κάνανε.αλλα στο εξωτερικό έχουν προβλέψει και το να σου δίνουν εναλλακτικές.ιντερνετ φαξ.κάτι.αλλα τί να σου κάνουν τόσοι δυστυχισμένοι μαζεμένοι εκει μέσα.

μου έκανε τρομερή εντύπωση.γιατί τόση μυζέρια και δυτυχία.βρίσκει μετά ο κόσμος και λέει και παίρνει και την μπάλα η δεύτερη που στην τελική τρέχει πάνω κάτω.κρίμα

ρε παιδιά τι κρύο είναι αυτό;

θέλω να νιώσω ξανά έτσι.....

Παρασκευή 27 Ιανουαρίου 2012

και αφού άλλαξε η ζωή μου τις τελευταίες μερες επιτέλους βρήκα λίγο καιρό (και κουράγιο) για να γράψω τα νέα μου.
το σχολείο είναι μακρυά ,εκτός θεσσαλονίκης.θα μου πείς ταλαιπωρία αλλα να σου πω κάτι;μάρεσει που χάνομαι στο πλήθος το πρωί.που φεύγω απο το σπίτι με τα βιβλία μου με τον καφέ μου.με τη μουσική και τα γυαλια ηλίου και να χάνομαι μέσα στο πλήθος.απο αυτή τη διαδρομή σπίτι σχολείο μου έχουν μείνει μερικές εικόνες.το κόντραστ της ανατολικης και δυτικής θεσσαλονίκης,η θάλασσα,οι κάμποι της πέλλας, τα αμέτρητα άδεια κτήρια απο παλιά εργοστάσια και βιοτεχνίες που στα περισσότερα έχουν μείνει μόνο οι τοίχοι.

το σχολείο μου ξυπνά αναμνήσεις κάποιες ευχάριστες κάποιες οχι δυσάρεστες αλλα πιο δύσκολες.βέβαια το κλήμα είναι πολύ καλό και αυτό βοηθάει.κάθε πρωί ξυπνάω με χαρά για να κάνω το ταξίδι.

την προηγούμενη βδομάδα βρέθηκα στο μέγαρο στο σεμινάριο του σπανού για την όπερα μπαρόκ.καταπληκτικός μουσικός και τραγουδιστής.μας διόρθωσε στα σημεία και γενικά ήταν πολύ ωραία εμπειρία.επίσης κατάλαβα οτι πρέπει να κάνω κάποτε την υπέρβαση.

αυτά προς το παρόν.

σας αφήνω με αυτό το υπέροχο μανδριγάλι παραμένοντας στην εποχή μπαρόκ.

Σάββατο 14 Ιανουαρίου 2012

:)

που λες η φίλη μου και αγαπητή μου δασκάλα μου έλεγε τις προάλλες....
τα λεφτά δε θα τα πετάς μέσα στην τσαντα ετσι απλά.θα τα βάζεις στο πορτοφόλι και με σειρά.απο το μεγαλήτερο προς το μικρότερο σε αξία.και μάλιστα η ζωγραφιά με τις γέφυρες να κοιτάζει προς εσένα οταν ανοίγεις το πορτοφόλι.γιατι απο την άλλη μεριά τα χαρτονομίσματα έχουν κλειστές πορτες.και απο τις κλειστές πόρτες δε περνάει τιποτα,πώς θα περάσουν τα λεφτά και θα σου έρθουν;

λίγο αυτο,λίγο που το γνωστό make believe δηλαδή που γενικά αισθάνομαι οτι φέτος θα ειναι μια καλήτερη χρονία....ε...ήρθαν και τα καλά νέα..

νιώθω ενα μούδιασμα...είναι αυτές οι τελευταίες ώρες που περνάνε και απο δευτέρα θα σταματήσω και επίσημα να είμαι μαθήτρια και θα περάσω στην αντίπερα όχθη!

θα με φάνε τα λεωφορεία αλλα its worth it(i think)


άλλωστε είπαμε...luck is an attitude!

Πέμπτη 5 Ιανουαρίου 2012

καταχρήσεις...

σε περιπτωση που δεν το εχεις καταλαβει προφανως ειμαι σινγκλ εδω και καποιο διαστημα.ειναι εκεινο το διαστημα του χωρισμου που σε πιανει το παραληρημα συνειδητοποιησεων που σκεφτεσαι ποσο μαλακας ησουν που εφαγες στη μαπα τοσες μαλακιες,που φτανεις σε αυτοκαταστροφικες καποιες φορες και αυτοκτονιεκες τασεις βρε αδερφε.ειναι εντομεταξυ και χειμωνας ιανουαριος πολυ αχαρος μηνας.ειναι και αυτες οι μερες μετα τις γιορτες που ειναι πολυ χαλια γιατι σου εχει μεινει ψυχολογικο οτι θα ανοιξουν τα σχολεια και τερμα οι διακοπες κτλ κτλ...είναι εκείνη η φάση που σου έχει κάτσει το όλο πραγμα πολύ βαρύ και θές κατι να ξεφύγεις..να σταματήσεις να σκέφτεσαι...και δινεις το οκ για να κανεις καταχρησεις...

μερικοι θα κανουν αυτο....



άλλοι θα προτιμήσουν αυτό σκέτο η σε συνδυασμό με το απο πάνω...



κάποιοι πιό ακραίοι μπορεί να κάνουν κι αυτό...




εγώ λέω να κάνω αυτό.....γνωστή και δοκιμασμένη συνταγή....



ας ελπίσουμε οτι θα ξεπεραστεί σύντομα το θέμα...αν σε κανα χρόνο απο τώρα εχω γινει raider σε τόπ guild να ανησυχισετε....

ψυθήρισμα

έχω τόσα πολλά να γράψω και δεν ξέρω από πού να αρχίσω.νιώθω ένα τεράστιο βάρος μέσα μου.και έναν φόβο.ακόμα και μια ενοχή.πως άφησα έτσι τον εαυτό μου τόσα χρόνια;πώς επέτρεψα σε ένα συναισθηματικό βαμπίρ να με περιφέρει και να περιφέρεται επάνω μου για 3 χρόνια ολόκληρα.πως γίνεται...
ήταν όλα ένα τεράστιο ψέμα. κοροϊδεύαμε τον εαυτό μας.πώς θα μπορούσε αυτή η σχέση να προχωρήσει;γι αυτό δε προχώρησε.και βάλτωσε.και εσύ πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μου να μου ψιθυρίζεις τα τελευταία σου λόγια "με καταλαβαίνεις τώρα;κατάλαβες γιατί εξαφανίστηκα;"

κατάλαβα γαμώτο.κατάλαβα και τώρα τραβάω τα μαλλιά μου.στο είπα πως πλέον δε κρατάω κακία.

είμαι μεγάλο χαιβάνι που σε σκέφτομαι ακόμα.τόσος καιρός και ακόμα δεν εχω πει το αντίο.τώρα ίσως έγινε μια αρχή.αφού έφυγε απο πάνω μου το βαμπίρ τώρα κάποια στιγμή θα καταφέρω να σταθώ στα πόδια μου.μόνη.

και ίσως εσύ η η ιδέα σου θα με ξαναεπισκευθούν με σάρκα και οστά.

αυτή είναι η βαθύτερη μου επιθυμία.ξέρω τα λάθη μου.τα ξεσκέπασα όλα πια.τώρα μόνη μου θα προχωρίσω μπροστά.ήθελα απλά να σου πώ πως μου λείπεις.κι ας έχουν περάσει χρόνια απο την τελευταία μας κουβέντα.

Τετάρτη 4 Ιανουαρίου 2012

facebook και ξεκατινιασματα.

ελεος πλεον με αυτο το facebook.
μαλακα εχεις συνειδητοποιησει ποσα ξεσκεπασματα κερατωματων εχουν υπαρξει απο τοτε που δημιουργηθηκε;ποσες αδιακρισιες;οχι οτι δεν υπηρχαν και πριν αλλα τωρα ειναι μες στη μουρη μας ρε φιλε και ειναι παντου!

οχι πες.
δεν εχεις τουλαχιστον μια φιλη που επιασε τον γκομενο της να φλερταρει με αλλες μεσω μηνυματων στο facebook;

δεν εχεις τουλαχιστον ενα ζευγαρι με μανια καταδιωξης με κοινα προφιλ γιατι "δεν εχουμε τιποτα να κρυψουμε (και καλα)";

εμενα μου ετυχε τωρα ο πρωην μου τη μια μερα να μου ορκιζεται οτι δε ξερει τον κωδικο μου και την αλλη μερα ο μαλακας πηγε με το προφιλ μου και ειπε χρονια πολλα στην αδερφη μου.μπερδευτηκε το παιδι φαινεται...

εχω ακουσει και για γνωστους που κανουν fake profile και την πεφτουν στις γκομενες η στους γκομενους τους για να μαθουν αν θα τους κερατωναν.

μια φιλη μου παλι εχει τον κωδικο του γκομενου της αυτος τον δικο της και οταν ειναι χωρια καθονται και οι 2 με τα 2 προφιλ ανοιχτα περιμενοντας ποιος θα παει στο τσατ να την πεσει σε ποιον.

η αλλη παλι εμαθε οτι την κερατωνε ο γκομενος της μεσω του facebook.

εγω δε μπορω να το κατανοησω αυτο.γιατι τετοια κατινια ρε παιδια;γιατι τετοια decadance ακομα δε μπηκε η χρονια;

και οχι μονο αυτο δε καταλαβαινω και το αλλο.
η γκει κοινοτητα τουλαχιστω λεει.οκ εμεις με τις συμβατικες σχεσεις δε το χουμε και πολυ γιατι δεν πληρουμε τα κοινωνικα προτυπα και για χιλια δυο αλλα πραγματα.
οποτε εκατσαν οι ανθρωποι εφευρεσαν μερη οπου ο σκοπος ειναι η γνωριμια και το σεξ.

εμεις οι στρειτ τι κανουμε ρε μαλακα;γιατι ειμαστε σα τα βοδια στη στανη και κοιμομαστε;γιατι δε το παιρνουμε αποφαση οτι κ εμεις πλεον συμβατικες σχεσεις δλδ αυτο που περιμενει η αλλη για να παντρευτει δε παιζει.και αν παιζει θα υπαρχει πολυ γλυτσα και δυσοδια απο πισω (εδω ο αλλος μετα απο 3 χρονια σχεσης χτυπιεται οτι με εμπιστευεται και μετα μου κανει σκηνηκα για πραγματα τα οποια ανακαλυψε στις ερευνες του αλλα του τα ειπαν αλλη ΝΤΕΜΕΚ ).

εντελως ντεκαντανς ομως.

μονο με διαλογους σουρεαλισμου μπορεις να απαντησεις σε τετοια πραγματα.

Κυριακή 1 Ιανουαρίου 2012

πρωτοχρονια 2012 /luck is an attitude....

φετος ηταν απο τις πιο ωραιες πρωτοχρονιες.

το σπιτικο τραπεζι ντημενο με κοκκινο τραπεζομαντιλο το μενου καρμποναρα φουρνου το κρασι μοσχοφιλερο.η μουσικη κλασσικη πρωτοχρονιατικη,strauss mozart κτλ.

ο καινουριος χρονος μας βρηκε χορευοντας καν καν οι τρεις μας στο σαλονι μας.εγω φορουσα ενα μωβ φορεμα κοκτειλ το αγαπημενο μου δαχτυλιδι,δωρο για τις συναυλιες μου απο ενα πολυ αγαπητο προσωπο,σκουλαρικια ασορτι γυαλιστερο μπεζ καλσον και τα πιο ψυλα ψυλοτακουνα μου.ειπαμε φετος να στολιστουμε δεοντος να τον υποδεχτουμε τον χρονο οπως θα θελαμε να τον ζησουμε.

ανοιξαμε τα δωρα του αηβασιλη,ηταν ολα ταιριαστα και ομορφα.εγω πειρα οτι ηθελα φετος ουτε γραμμα να εγραφα!μια καφετιερα και μια καινουρια τσαντα.

μετα πηγαμε σε σπιτι επισης κοντινου προσωπου η οινοποσια συνεχιστηκε,και μαλιστα με καλη σαμπανια εμφιαλωσης 1995.

μια πρωτοχρονια μακρυα απο τους δικους μας αλλα γεματη αγαπη και ευχες.και πολυ λαμψη.

το ειπα και το λεω γενικα.αυτη η χρονια θα ειναι μια διαφορετικη χρονια.ειναι η χρονια που θα πρεπει να κοιταξουμε μεσα μας.και να αρχισουμε να αλλαζουμε σιγα σιγα τα μικρα πραγματα και μετα τα πιο μεγαλα.

να βαλουμε τον σεβασμο στον εαυτο μας και στους αλλους και να μαθουμε να μην επιβαλλομαστε στους γυρω μας ,για δικο μας οφελος.αλλωστε ολοι ειμαστε ισοι και κανεις δεν οφειλει τιποτα σε κανεναν ,ουτε την κατανοηση ουτε την αγενεια.πρεπει να μαθουμε ποια ειναι τα ορια μας για να μπορεσουμε να κοιταξουμε μπροστα.

ευχομαι σε ολους καλο κουραγιο για να αντιμετωπισουμε τις αλλαγες που θα ερθουν σε αυτο το χρονο.να εχουμε δυναμη και να μαθουμε να δινουμε αγαπη γυρω μας ας ειναι και καμια φορα χωρις ανταλλαγμα.

πιστευω πραγματικα οτι σε αυτη την χρονια θα αλλαξουν πολλα.αλλα προς το καλητερο.ολα αλλωστε γινονται για καποιο λογο.

φετος το official ποτο του 2012 θα ειναι το μαρτινι.σας παραθετω και σας αφιερωνω απο κατω τους λογους αυτης της αποφασης.

1)το σλογκαν



2)το παλικαρι...



αντε και σε καλο να μας μπει!