στο χερι της κρατουσε την κυμωλια σφιχτα.
ειχε γονατισει και ισορροπουσε στις ακρες των δαχτυλων της.
σκυμμενη με το ενα της χερι κρατουσε τα μαλλια της για να μη της κρυβουν την οπτικη.
επρεπε να βλεπει καλα.ηταν η στιγμη που θα εκλεινε τον κυκλο.δε μπορουσε να χασει την αυτοσυγκεντρωση της τωρα και να παρεκληνει το σχεδιο τελευταια στιγμη.
ανασα.
το μονο που ακουγε ηταν το χαραγμα της κυμωλιας πανω στην ασφαλτο.δεν ειναι ευκολο να χαραζεις κυκλους σε τετοιο εδαφος αλλα ποτε ηταν σκεφτηκε.
ανασα.
για ενα δευτερολεπτο σταματησε και κοιταξε το ενα εκατοστο που ελειπε για να κλεισει ο κυκλος.
αποφασιστικα συνεχισε.
αυτο ηταν.
εκεινος την κοιταξε.οπως την κοιταζε παντα.εκεινη ομως δεν ενοιωσε την καρδια της να πεταριζει.δεν περασαν απο το μυαλο της οι νυχτες τους.ουτε οταν της απλωσε το χερι του ενοιωσε κατι.αυτη τη φορα δε θα εμενε μαζι του.
"δεν μπορω να κουβαλαω το βαρος σου αλλο" του ειπε."αλλωστε δεν υπαρχεις εισαι απλα ενα φαντασμα μια σκεψη"."ηρθε η ωρα να φυγω" ειπε και σηκωθηκε ταυτοχρονα ορθια.
ειχε μεινει κολλυμενος μεσα της για χρονια.για χρονια της δυλητιριαζε το μυαλο.το ηξερε πως καποτε θα αντιδρουσε.
"αυτη τη φορα δε θα με ακολουθησεις,εμεινες μεσα μου για περισσοτερο καιρο απο οσο θα ηθελα να παραδεχτω.πλεον ομως η δυναμη που εχεις πανω μου εξασθενησε.δεν μπορεις ουτε να με πληγωσεις ουτε να με κανεις ευτυχησμενη.δεν εχεις κανενα αντικτυπο η επιρροη απανω μου."
ανεκφραστη αρχισε να προχωραει.εξω απο τον κυκλο.περα απο τον οριζοντα.
εκεινος προσπαθησε να την ακολουθησει.ομως στα ορια του κυκλου ενιωθε μια δυναμη να τον πεταει παλι μεσα.
ο κυκλος ηταν η φυλακη του.
και ο κυκλος εκλεισε.