γατονηπιαγωγειο

μεσα στη μιρλα τη γκρινια την καταχνια και την μελαγχολια του φθυνοπορου και της ανεργιας οπου εχει χτυπησει πολλους μαζι κι εμενα ,υπαρχουν μερικα πραγματα που οχι μονο σπανε τη μονοτονια αλλα σε κανουν να σκεφτεσαι τι παπαρες ειναι ολα αυτα και πως αλλα πραγματα εχουν σημασια.πραγματα οπως η ανιδιοτελης αγαπη που σπανια εως ποτε συναντας σε ανθρωπο αλλα μπορει να στην προσφερει απλοχερα ενα ζωακι.

μετα απο τις διαφορες γατες που περασαν και δεν ακουμπησαν (οχι λογω χαρακτηρα αλλα λογω εξαφανισης φολας και οτι αλλο θελετε) τα τελευταια χρονια αλλαξαμε οικογενειακως παντελως μυαλα για το τι σημαινει παιρνω ενα ζωο υπο την προστασια μου και το φροντιζω οπως με φροντιζει κι αυτο.

την αρχη την εκανε ο αρης της αδερφης μου.για μενα ο αρης πρεπει να κληθει πρεσβης καλης θελησης για γατες.η υπουργος προσυλιτισμου γατοφιλιας.κατι τετοιο τελοσπαντων!τεραστιος ,μαυρος, με κιτρινα ματια που σε διαπερνανε με μια προσωπικοτητα χαλαρη φιλικη και γενικα ηρεμη και πολυ τρυφερη.τωρα αυτος ειναι ο αρχηγος του σπιτιου λογω παλαιοτητας.αυτος ηταν που εκανε και την αρχη για να μαθουμε εμεις τα ανθρωπακια οτι μια γατα ξερει να ζησει μεσα σε ενα σπιτι αξιοπρεπεστατα σαν ενας πεντακαθαρος και ησυχος συγκατοικος που μας αγαπαει και μας νοιαζεται.οπως μαθαμε απο τη φιλοζωικη μαλλον τον εγκατελειψαν εξω απο ενα κτηνιατριο σε ενα κουτι οταν ηταν ενος ετους.δεν ετρωγε και δεν εκανε χαδια σε κανεναν απο τη στενοχωρια του.ολα αυτα τα αφησε πισω του ομως οταν γνωρισε την αδερφη μου και τωρα ειναι αχωριστοι.

μετα τον αρη μου προεκυψε εμενα ο μπαρτουλης.μετα απο οσα ειχα βιωσει με τον αρη ηθελα παρα πολυ να βαλω κι εγω μια γατουλα στη ζωη μου για να της δοσω μια στεγη ενα φαγητο και μια μεγαλη αγκαλια.βρεθηκε μαζι με τα αδερφακια του παρατημενος σε ενα κουτι εξω απο το σπιτι μιας κοπελας φιλης ενος κοινου γνωστου.μετα απο μερικες ωρες τον ειχαμε σπιτι.ηταν δεν ηταν 2 μηνων.τωρα ειναι ολοκληρο παλικαρι ενος ετους.εχει τα χρωματα της σιαμ γατας με μπλε ματια αλλα δεν ειναι αλιθορος και εχει την κορμοστασια της ευρωπαικης γατας μαζι με μερικες ριγες κεραμιδογατας που σημαινει οτι ειναι κουκλος.αυτος δεν ειναι τοσο πραος οσο ο αρης γιατι του αρεσει να παιζει.τρεχει πανω κατω σου μιλαει ερχεται για χαδια μονο οταν θελει αυτος.αλλα και οταν δεν ειναι καλα καποιος τρεχει να δει τι επαθε.διαμαρτυρεται αμα θελει να παει στο μπαλκονι κι εσυ δε του ανοιγεις καθως και κανει υποδοχη στην πορτα οταν ερχεται καποιος που αγαπαει.οσες φορες αρρωστησα η ειχα τις μαυρες μου δε το κουνουσε ρουπι απο διπλα μου.οταν αποφασισα (αναθεμα την ωρα αλλα δεν ειναι του παροντος) να γυρισω ελλαδα ημουν καθετη σε καθε ιδεα αποχωρισμου.τελος.οπου παει το γατι παω κι εγω.

τωρα τα γατακια μας ειναι κατω απο την ιδια στεγη.μεσα στο μηνα εχουν γινει απιστευτα σκηνικα μεταξυ τους που αμα ξεκινησω να λεω δε θα τελειωσουμε ποτε.τωρα ειναι σαν να ηταν απο παντα μαζι.παιζουν γλειφονται κοπανιουνται στα επιπλα κανουν διαγωνισμο υπνου και σκαρωνουν πατεντες για να εχουν περισσοτερο φαγητο.

τις τελευταιες μερες φιλοξενουμε προσωρινα μια ακομα γατουλα την κλαρα.η κλαρα ειναι γατα απο σπιτι αλλα ο ιδιοκτητης της δεν την φροντιζε οπως θα επρεπε λογο ελειψης χρονου αλλα κυριως διαθεσης.δεν την επαιρνε ποτε αγκαλια ουτε την χαιδευε.οταν ηταν στο σπιτι μαζι της την ειχε σε ξεχωριστο δωματιο.ετσι δεχτηκε μετα απο συννενοηση απο τριτους να φυγει η γατουλα και να φιλοξενιθει αλλου μεχρι να βρεθει ενα μονυμο σπιτι που θα την αγαπησει για παντα.

αυτες τις μερες το σπιτι μας ειναι σαν νηπιαγωγιο.σε ενα κοκκινο χαλι στο σαλονι βλεπεις παιχνιδακια μπαλακια ξιστιερες και οι γατες γυρω γυρω.ειτε αραζουν ειτε τρεχουν πανω κατω ειτε κοιμουνται,ο αρης στην μια απο τις βαλιτσες μου (που την οικειοποιηθηκε τωρα που ηρθα) ,ο μπαρτουλης επανω στη ραχη του καναπε με τα ποδια ανοιχτα να κρεμονται και η κλαρα επανω στο σαντουρι.

δε μπορω να περιγραψω το συναισθημα του να εισαι σε απογνωση με τη ζωη σου και να μπαινεις μεσα σε ενα γεματο σπιτι τιγκα στην αγαπη.με τρεις φατσες να σε γεμιζουν τι ζωη σου και να ειναι εκει για σενα οτι κι αν συμβει...