για τη σημερινη επετειο...

καθως περασε η 28η οκτωβριου μου ερχονται μνημες στο μυαλο.συνηθως εκεινη τη μερα τα περνουσαμε οικογενειακα.αλλα και με πολλη μουσικη.το πρωτο διφωνο κομματι που τραγουδησα εβερ ηταν το κοροιδο μουσσολινι στην σχολικη γιορτη του μουσικου.τρομερο σουξε ετσι;αμυδρα θυμαμαι τις παρελασεις του σχολειου που ηταν πολυ πασε.τοτε η φιλαρμονικη ηταν στα πανω της.καναμε σχηματισμους πραματα.τα κομματια 4 5 ολα κιολα αλλα 1 ωρα ορθιοι.

παραστατης ποτε δεν βγηκα.αλλα δε με ενοιαζε.σα την παρελαση με τη φιλαρμονικη δεν εχει.

απο τοτε και οσες φορες εκανα παρελαση και με το σχολειο (με την πιο κιτς στολη εβερ)ημουν αντιρρυσιασ συνειδησης.δεν το χωνευα οτι επρεπε να κοιταζω τους επισημους.δε με αρεσε ρε παιδι μου αυτη η εικονα με το βαθρο.με αποθουσε.προτυμουσα να κοιταζω απ την αλλη για να χαζευω την μπαντα του στρατου η μπας και δω καμια γνωστη φατσα στην φιλαρμονικη.ακομα και οταν ομως δεν εκανα τιποτα απ τα 2 συνηθως κοιτουσα μπροστα γιατι αμα κοιτας απο δεξια καθως προχωρας μπορει και να σαβουρντηχτεις ξερετε..γιαυτο και δεν εχει και κανενα νοημα.για να σαβουρντηχτω επειδη με αναγκασε καποιος να κοιταζω ενα ματσο αχωνευτους φαντασμενους κολακες.κατα τα αλλα πολυ χαλαρα.μετα μαζευομασταν ολη η οικογενεια και πηγαιναμε σε καποια ταβερνα να φαμε κατι καλο.πολυ χαλαρες καταστασεις.

πλεον μεγαλωσα και οταν βλεπω εκεινο το βαθρο μου θυμιζει αλλες εποχες.μου θυμηζει πως βλεπεις κατι βασιλιαδες στους βικινγκς που τους συκωνουν τεσσερεις?πως ειναι ο βασιλιας του χωριου στον αστεριξ και οβελιξ;κατι τετοιο...

σημερα παντως αν εκανα παρελαση θα ειχα τα νευρα μου.θα φορουσα μαυρο περιβραχιωνιο.δε θα κατεβαινα για αγγαρεια.θα ειχα περασει μια μαυρη κορδελα στην τρομπετα η αν εκανα με το σχολειο θα εριχνα μια μουντζα οπως αυτο το παλικαρι...

Πριν κατι χρονια τοτε που οι μεταλ μπαντες με γυναικεια φωνητηκα τα επικα θεματα στα τραγουδια και γενικα το αρ πι ηταν στα πανω του ειχα μπλεξει με μια μπαντα η οποια ηταν ως εξης.κανεις δεν εχει δει κανεναν.ηχογραφει ενας ενα πραγμα την κηθαρα ας πουμε και μετα προσθετει ο αλλος το μπασο ο παραλος το βιολι ενας αλλος τη φωνη κτλ.τα παιρνει ενας ηχοληπτης και τα μιξαρει και εχεις ενα τραγουδι απο διαφορετικα μερη του κοσμου.τοτες εγω ειχα πει ααα τι ωραια διεθνες συγκροτημα και θελει να συμμετεχω εγω ξες.βεβαια τα πραγματα στην πραγματικοτητα ηταν λιιιιιγο διαφορετικα.

ελεγα εγω ας πουμε.παρτιτουρες δε θα μου δοσετε;η απαντηση.παρτιτουρες;τι ειναι αυτο;ε καλα κι εγω πως θα τραγουδησω επανω στη συνθεση του αλλου οτι θελω εγω θα πω;και αμα μου ερθει εμενα πανω στην επικουρα να τραβηξω μια στανηση;τεσπα...

λεφτα για το στουντιο;ντεν κσερει ντεν καταλαμπαινει...καλα αντε λογω τεχνης ας το χρεωθω και εγω το εξοδο αυτο.

και ερχεται η ρημαδομερα που ερχεται το σιντι στα χερια μου.το εξοφυλλο πολυ ωραιο.επαγγελματικη δουλεια.βαζω να ακουσω.αυτη ηταν και η τελευταια φορα που ακουμπησα και το cd αυτο...γιατι οσο φιλοτημη προσπαθεια και αν καναμε εμεις αμα ο ηχοληπτης δε νιωσει οτι ολες οι λουπες πρεπει να εχουν ομοιμορφια στο βαθος και στη δυναμη εως ενα σημειο βγαινει ενα κουλουβαχατο.ο ενας να ηχογραφει μικροφωνακι υπολογιστη και να βγαινει ο ηχος σαν τρανσιστορακι του 50 ο αλλος με επαγγελματικο μικροφωνο και να ακουγεται καμπανα ο αλλος να εχει κατσει να εχει βαλει βαθη μονος του ο αλλος τιποτα....λαθη στο χρονο που εννοειται πως προεκυψαν αφου παμε απροβαριστοι ουσιαστικα για ηχογραφηση

περασε ο καιρος και πριν κατι μερες πως μου τη βαρεσε και λεω δε ψαχνω στο youtube μηπως καποιος το ανεβασε;και οντως ολη η δισκογραφικη δουλεια ειναι ανεβασμενη.το δε κομματι με την θρασια charles martel εχει και 12000 views.το ακουστικο βερσιον οπου ειμαι μονο εγω και ενα τσελο 3000.μαλακα διασημοτητα.

το καλητερο ειναι τα κομμεντς απο τους μεταλλαδες απο κατω οπου γουσταρουν απειρα γραφουν τους στοιχους (εγω αναθεμα αν σημερα τους θυμαμαι) και γενικα χαιρονται!ακου να δεις φιλε...



τελικα το τραγουδακι δεν ειναι ασχημο.για τα μεσα που ειχαμε παρα πολυ καλο θα ελεγα...τι να πεις...

ουζο οταν πιεις....γινεσαι ευθυς...

και πανω που σε εχουν φαει τα αυτια με κρισεις παρακρισεις και σε εχει πιασει η απελπησια ,βρισκεσαι σε ενα ταβερνακι με καλο μεζε ουζο καλη παρεα ωραια λαιβ ρεμπετικη μουσικη σε ενα περιβαλλον ελληνικο απο αυτο που στο τελος ολοι γινονται μια παρεα και σκεφτεσαι....τι μαλακιες ρε πουστη...τι παπαριες!αυτο το πραμα οσο και να το ψαχνεις μαρι λαγκαρντ δε το βρισκεις...

γατονηπιαγωγειο

μεσα στη μιρλα τη γκρινια την καταχνια και την μελαγχολια του φθυνοπορου και της ανεργιας οπου εχει χτυπησει πολλους μαζι κι εμενα ,υπαρχουν μερικα πραγματα που οχι μονο σπανε τη μονοτονια αλλα σε κανουν να σκεφτεσαι τι παπαρες ειναι ολα αυτα και πως αλλα πραγματα εχουν σημασια.πραγματα οπως η ανιδιοτελης αγαπη που σπανια εως ποτε συναντας σε ανθρωπο αλλα μπορει να στην προσφερει απλοχερα ενα ζωακι.

μετα απο τις διαφορες γατες που περασαν και δεν ακουμπησαν (οχι λογω χαρακτηρα αλλα λογω εξαφανισης φολας και οτι αλλο θελετε) τα τελευταια χρονια αλλαξαμε οικογενειακως παντελως μυαλα για το τι σημαινει παιρνω ενα ζωο υπο την προστασια μου και το φροντιζω οπως με φροντιζει κι αυτο.

την αρχη την εκανε ο αρης της αδερφης μου.για μενα ο αρης πρεπει να κληθει πρεσβης καλης θελησης για γατες.η υπουργος προσυλιτισμου γατοφιλιας.κατι τετοιο τελοσπαντων!τεραστιος ,μαυρος, με κιτρινα ματια που σε διαπερνανε με μια προσωπικοτητα χαλαρη φιλικη και γενικα ηρεμη και πολυ τρυφερη.τωρα αυτος ειναι ο αρχηγος του σπιτιου λογω παλαιοτητας.αυτος ηταν που εκανε και την αρχη για να μαθουμε εμεις τα ανθρωπακια οτι μια γατα ξερει να ζησει μεσα σε ενα σπιτι αξιοπρεπεστατα σαν ενας πεντακαθαρος και ησυχος συγκατοικος που μας αγαπαει και μας νοιαζεται.οπως μαθαμε απο τη φιλοζωικη μαλλον τον εγκατελειψαν εξω απο ενα κτηνιατριο σε ενα κουτι οταν ηταν ενος ετους.δεν ετρωγε και δεν εκανε χαδια σε κανεναν απο τη στενοχωρια του.ολα αυτα τα αφησε πισω του ομως οταν γνωρισε την αδερφη μου και τωρα ειναι αχωριστοι.

μετα τον αρη μου προεκυψε εμενα ο μπαρτουλης.μετα απο οσα ειχα βιωσει με τον αρη ηθελα παρα πολυ να βαλω κι εγω μια γατουλα στη ζωη μου για να της δοσω μια στεγη ενα φαγητο και μια μεγαλη αγκαλια.βρεθηκε μαζι με τα αδερφακια του παρατημενος σε ενα κουτι εξω απο το σπιτι μιας κοπελας φιλης ενος κοινου γνωστου.μετα απο μερικες ωρες τον ειχαμε σπιτι.ηταν δεν ηταν 2 μηνων.τωρα ειναι ολοκληρο παλικαρι ενος ετους.εχει τα χρωματα της σιαμ γατας με μπλε ματια αλλα δεν ειναι αλιθορος και εχει την κορμοστασια της ευρωπαικης γατας μαζι με μερικες ριγες κεραμιδογατας που σημαινει οτι ειναι κουκλος.αυτος δεν ειναι τοσο πραος οσο ο αρης γιατι του αρεσει να παιζει.τρεχει πανω κατω σου μιλαει ερχεται για χαδια μονο οταν θελει αυτος.αλλα και οταν δεν ειναι καλα καποιος τρεχει να δει τι επαθε.διαμαρτυρεται αμα θελει να παει στο μπαλκονι κι εσυ δε του ανοιγεις καθως και κανει υποδοχη στην πορτα οταν ερχεται καποιος που αγαπαει.οσες φορες αρρωστησα η ειχα τις μαυρες μου δε το κουνουσε ρουπι απο διπλα μου.οταν αποφασισα (αναθεμα την ωρα αλλα δεν ειναι του παροντος) να γυρισω ελλαδα ημουν καθετη σε καθε ιδεα αποχωρισμου.τελος.οπου παει το γατι παω κι εγω.

τωρα τα γατακια μας ειναι κατω απο την ιδια στεγη.μεσα στο μηνα εχουν γινει απιστευτα σκηνικα μεταξυ τους που αμα ξεκινησω να λεω δε θα τελειωσουμε ποτε.τωρα ειναι σαν να ηταν απο παντα μαζι.παιζουν γλειφονται κοπανιουνται στα επιπλα κανουν διαγωνισμο υπνου και σκαρωνουν πατεντες για να εχουν περισσοτερο φαγητο.

τις τελευταιες μερες φιλοξενουμε προσωρινα μια ακομα γατουλα την κλαρα.η κλαρα ειναι γατα απο σπιτι αλλα ο ιδιοκτητης της δεν την φροντιζε οπως θα επρεπε λογο ελειψης χρονου αλλα κυριως διαθεσης.δεν την επαιρνε ποτε αγκαλια ουτε την χαιδευε.οταν ηταν στο σπιτι μαζι της την ειχε σε ξεχωριστο δωματιο.ετσι δεχτηκε μετα απο συννενοηση απο τριτους να φυγει η γατουλα και να φιλοξενιθει αλλου μεχρι να βρεθει ενα μονυμο σπιτι που θα την αγαπησει για παντα.

αυτες τις μερες το σπιτι μας ειναι σαν νηπιαγωγιο.σε ενα κοκκινο χαλι στο σαλονι βλεπεις παιχνιδακια μπαλακια ξιστιερες και οι γατες γυρω γυρω.ειτε αραζουν ειτε τρεχουν πανω κατω ειτε κοιμουνται,ο αρης στην μια απο τις βαλιτσες μου (που την οικειοποιηθηκε τωρα που ηρθα) ,ο μπαρτουλης επανω στη ραχη του καναπε με τα ποδια ανοιχτα να κρεμονται και η κλαρα επανω στο σαντουρι.

δε μπορω να περιγραψω το συναισθημα του να εισαι σε απογνωση με τη ζωη σου και να μπαινεις μεσα σε ενα γεματο σπιτι τιγκα στην αγαπη.με τρεις φατσες να σε γεμιζουν τι ζωη σου και να ειναι εκει για σενα οτι κι αν συμβει...

γκρινια ρελοαντεντ

ανακαλυψα κατι προσφατα.σε απλα πραγματα και σε καθε ευκαιρια νιωθω ενοχες.οχι οτι κανω κατι τρελο σε απλα πραγματα.παραδειγμα.ξοδευω παραπανω λεφτα για φαγητο και νιωθω ενοχες για αυτο.πινω ενα καφε και νιωθω ενοχες.γυρισα στην ελλαδα και νιωθω ενοχες!
μεχρι που πηγα και χρησιμοποιησα καποια χρηματα απο εναν λογαριασμο μου με οικονομιες για τη στειρωση της γατας μου και νιωθω ενοχες!

ε οχι ρε πουστη μου!τοσο μαζοχα ειμαι πια;εχω πριξει και την αδερφη μου και τον γκομενο μου με τα συγκεκριμμενα θεματα.βρε καλη μου βρε χρυση μου τιποτα εγω...

και εκανα και την αλλη τη μαλακια.παρολο που ημουν υποψιασμενη κτλ ανοιξα τηλεωραση.ειναι στο ιδιο δωματιο με μενα και δε γλυτωσα.το ψυχωπλακωμα το ιδιο.ο καθε μαλακας βγαινει και λεει το μακρυ του και το κοντο του για το οτιδηποτε.το καρακιτσαριο σε ολο του το μεγαλειο μιλαμε...δε παλευεται αυτο το πραγμα με τιποτα.

τα χω παρει γενικα με διαφορα που τραβανε την προσοχη μου.γενικα ολοι μας την κριτικη για αλλους την εχουμε πολυ ευκολη.απο τη μερα που εχω ερθει εχω ακουσει σχολια για τα παντα.για τη σχεση μου που ειναι απο αποσταση και δε θα δουλεψει για τη δουλεια που δε προκειται να βρω για το βαρος μου για τον εαυτο μου γενικα.δε σου λεω ρε φιλε να μη με πεις αυτο που σκεφτεσαι αλλα μπορεισ να το πεισ και με ωραιο τροπο δε χρειαζεται να ειμαστε καφροι...

και αυτοι οι γονεις με τιποτα δεν ειναι ευχαριστημενοι.μια ζωη μιρλα ρε πουστη μου.

γενικα οποιος θελει να φαγωθει με τα ρουχα του να το κανει μονος του.αμα πια!!!!!