o mia patria si bella e perdutta....

εδω και μερες λιγο λογο επαναπατρισμου λιγο γιατι ειμαι καπως γενικα διαβαζω γενικα για την ελλαδα.αυριο ειναι η δεθ και δε ξερω.εχω ενα κακο προαισθημα που χιλιες φορες ψεμματα να βγει.η αδερφη μου μου λεει υπαρχει φοβος η πολη γεματη αστυνομια....μια φιλη μας που μενει στο κεντρο μας ειπε οτι εξω ειναι σαν δικτατορια...αναζητουσα κατι για να το βγαλω ολο αυτο το μουδιασμα απο μεσα μου και φυσικα στραφηκα σε γνωστα λιμερια...στα λιμερια του μεγαλου verdi...

το κομματι παραπανω ειναι ενα συμβαν που εγινε περιπου το μαρτιο.μπορει να το εχεις δει μπορει και οχι.ειναι η αποδειξη το πως η τεχνη και ιδιαιτερα η μουσικη μπορει να πατησει κατω εναν πολιτικο.βεβαια η ειδηση εντεχνως αποκρυφτικε απο παντου και μολις το καλοκαιρι αρχισε να διαδιδεται.ξερω οτι εχει ξαναγραφτει και σε αλλα μπλογκ το στορι αλλα αξιζει εστω και ο ενας αναγνωστης που εχω και ισως δε ξερει για το συμβαν να το μαθει.

ηταν λοιπον 12 μαρτιου στη ρωμη.η παρασταση που ανεβηκε ηταν η γνωστη οπερα nabucco.ειναι γνωστο οτι το θεμα "va pensiero" Που τραγουδιεται απο τους εβραιους οπου χανουν αναγκαζονται να φυγουν στην εξορια.ειναι κατι σαν τον δευτερο εθνικο υμνο της ιταλιας.δεδομενου του αναβρασμου και της κρισης που ταλανιζει τη χωρα ο μαεστρος ενιωσε οτι μετα το τελος του τραγουδιου ηταν υποχρεος να κανει ενα ανκορ του κομματιου.το κοινο ορθιο τραγουδισε με δακρια στα ματια μαζι με τη χορωδια.αναμεσα στο κοινο και ο μπερλουσκονι...



τη μεταφραση με το τι λεει ο μαεστρος.παρακατω συνοψιζω τους στοιχους και τη μεταφραση του κομματιου.

Va', pensiero, sull'ali dorate;
Va, ti posa sui clivi, sui colli,
ove olezzano tepide e molli
l'aure dolci del suolo natal!
Del Giordano le rive saluta,
di Sionne le torri atterrate…
Oh mia Patria sì bella e perduta!
O membranza sì cara e fatal!
Arpa d'or dei fatidici vati,
perché muta dal salice pendi?
Le memorie nel petto raccendi,
ci favella del tempo che fu!
O simile di Solima ai fati,
traggi un suono di crudo lamento;
o t'ispiri il Signore un concento
che ne infonda al patire virtù!


Hasten thoughts on golden wings.
Hasten and rest on the densely wooded hills,
where warm and fragrant and soft
are the gentle breezes of our native land!
The banks of the Jordan we greet
and the towers of Zion.
O, my homeland, so beautiful and lost!
O memories, so dear and yet so deadly!
Golden harp of our prophets,
why do you hang silently on the willow?
Rekindle the memories of our hearts,
and speak of the times gone by!
Or, like the fateful Solomon,
draw a lament of raw sound;
or permit the Lord to inspire us
to endure our suffering!


ειδικα αυτη η φραση "oh mia patria si bella e perdutta" ....τοσο η μουσικη φραση οσο και η ποιηση εκφραζει πολυ δυνατα το τι νιωθουμε για την ελλαδα μας σημερα...